مملکت آنلاین، بعد از اینکه رییس جمهور در خصوص شناسایی پشت پرده گرانیها دستور داد، بسیاری از کارشناسان آدرس دقیقی درباره چرایی رشد قیمتها دادند و به افزایش شدید نقدینگی و اضافه برداشت بانک ها و حذف تدریجی ارز ۴٢٠٠ تومانی و افزایش ارز مبنای محاسبه تعرفه گمرکی استناد کردند.
در ادامه این پردهبرداری، دولت هم از کاهش نرخ تورم خبر داد اما سیاستهای دولت سیزدهم در اتخاذ نرخ جدید کالاها نشانگر چیز دیگری بود؛ که تنها سردرگمی و پریشانی در بین مردم را دربرداشت.
حقوقها ۵۷ درصد افزایش یافت و در مقابل مذاکرات برجام هم متوقف شد، حال سوال من این است؛ وقتی چنین وضع اسفناکی را برای مردم رقم میزنید چرا باید قیمت کالاها ۳۰ درصد افزایش داده شود؟
افزایش قیمت گوشت قرمز در فروردین ماه امسال و به دنبال آن افزایش قیمت مرغ باعث شد که قدرت خرید مردم در این کالاها به صفر برسد.
هیچ بنی بشری انتطار صفر شدن تورم را در کشور ندارد، اما انتظار دارد که مانند دیگر کشورها تورم قابل کنترل باشد و سفرهاش روز به روز کوچکتر و نور امیدش روز به روز کورتر نشود.
با چنین وضعی به مرور شاهد کمهوش شدن نسل جدید و همچنین بیکاری و بدبختی مردم خواهیم شد.
الان که دولت و مجلس انقلابی همسو هستند انتظار میرود عمل جایگزین شعار شود، لذا اینکه توقع داریم قیمت ها در یک شبانه روز افزایش صد برابری نداشته باشند بیجا نیست.
اقدامات غیرمنطقی و غیرقابل درک دولت قبلی و فعلی، فقط و فقط یک شعر را در ذهن من نمایان میکند: مردم همه سرگرم سیاست باشند
دلواپس انتخاب دولت باشند
اما عوضش سیاسیون از چپ و راست
انتهای پیام/