"ف" مثل فقر

به گزارش مملکت آنلاین، این روزها کاسبی‌ها کساد است و رونق سابق را ندارد، آدم‌ها چهره‌های عبوسی دارند و انگار دل و دماغی برایشان  باقی نمانده است؛ اما همچنان در و دیوار شهر مملو از آگهی‌های تبلیغاتی فروش کالا و خدمات است.

بسته به منطقه شهری، این تبلیغات از لحاظ مفهوم رنگ و لعاب و تصاویر باهمدیگر متفاوت هستند؛ هرچه به سمت شمال‌شهر می‌رویم تابلوهای تبلیغاتی از چهره‌های خندان و زیبا که در آن شور زندگی موج می‌زند مملو است؛ و هرچه به سمت مرکز و پایین شهر می‌آییم محتوای این تبلیغات از تخفیف‌های آنچنانی و معرفی کالاهای ارزان پر می‌شود و از نظر شکل هم تابلوهای چند ده متری جای خود را به بنر ها و پوسترهای تک رنگ می دهند

اما در میان آگهی هایی که  روی در و دیوار و  پست های برق و تیرهای چراغ برق چسبانده می شوند.

آن‌چه تقریبا ثابت به نظر می رسد آگهی فروش اعضای بدن است.

دیدن این آگهی ها تاسف آور است اما تلخ ترین بخش این ماجرا که به مشکلات اقتصادی و بیکاری نسل جوان پیوند خورده، فروش اعضای جوانان است.این روز ها جوانان هم پای ثابت فروش اعضای بدن هستند.

جوانانی که باید پشتوانه توسعه مملکت باشند و نیروی محرکه محسوب می شوند.

اکثرا تحصیل‌کرده و بیکار هستند و برای حمایت از خانواده یا رسیدن به آرزوهای کوچکشان عضو بدن می دهند تا حاضرند اعضا بدنشان را به حراج بگذارند.

در سوی دیگر ابوالمشاغل‌ها و ژن‌های برتر و انسان‌های چند بعدی قرار دارند که از ظرفی به ظرف دیگر تغییر می‌کنند؛ ده‌ها شغل متفاوت و همزمان ده‌ها حوزه متفاوت دارند.

وجود این طبقه و اشخاص آینده جوانان بدون پارتی و تباه کرده است.

مفهوم شایسته سالاری را به سخره گرفته‌اند، اگر شایسته سالاری را به تصدی‌گری مدیران و دست‌اندرکاران بر پایه توانایی و شایستگی بدانیم و نه بر پایه قدرت و موقعیت اجتماعی و فامیلی، با یک تضاد روبه‌رو می‌شویم.

امروز شاهدیم تخصص در انتصابات به یک شوخی شباهت پیدا کرده است؛ در جوامع شایسته سالار، نگاه خویشاوند سالاری،  قبیله‌گرایی و حذب سالاری جایی ندارند.

در نظام شایسته سالار دینی انتصاب افراد در مکان و زمان مناسب بر پایه عدالت استوار است.

متاسفانه آنچه جوانان را به اهدای عضو می‌کشاند، عدم برقراری عدالت در تمام ارکان و انتصابات، اقتصادی و سیاسی است؛ دست آخر این‌که متاسفانه برای این تعداد از آگهی‌های فروش اعضا خریدار نیز وجود ندارد.

غالب خریداران، خود از طبقه متوسط و ضعیف هستند که به دلیل عدم وجود پوشش‌های درمانی وبیمه‌ای مناسب امکان تامین هزینه خرید عضو مورد نیاز را ندارند.

انتهای پیام/