مشکلات کاغذ، دغدغه مدیران رسانه

مملکت آنلاین، سلام و ارادت

در این شرایط بحرانی مدیران معاونت مطبوعاتی می توانند با تدابیری بازار کاغذ را به ارامش برسانند

اینکه معاونت و ‌‌اداره کل وظیفه ای در قبال واردات ‌‌و تنظیم بازار کاغذ ندارد امری صحیح است اما اینکه در قالب مصاحبه مدیران محترم اداره کل به بازار پالس منفی می دهند این یعنی اینکه بازرگان یا دلال کاغذ فعلا حاکم بازار شما هستید و می شود همین اوضاع بلبشو که می بینیم کاغذ کیلویی ۳۳هزار تومان یعنی تعطیلی عمومی نشریات!!!

اگر واردات کاغذ وظیفه مجموعه معاونت مطبوعاتی نیست کنترل و دقت نظر در بازار کاغذ برای تسهیل کسب و کار اربابان جراید وظیفه ذاتی مجموعه معاونت است.

در هر وزارت خانه ای اعم از نیرو یا کشاورزی یا بهداشت یا….همواره وزارت خانه های مربوطه مسوول تنظیم بازار مواد مصرفی همان وزارت خانه و پیش بینی اوضاع در آینده هستند

و اما در باب حمایت یا همان یارانه در سال جاری با همت چند مدیر و ارتباطات ویژه با مجلس مجموع بودجه معاونت مطبوعاتی حدودا بیش تر از دو برابر شده است.

در دولت قبل حدود کمتر از هشتاد میلیارد تومان محقق شده که نصف آن در ماه های قبل پرداخت شده و ظاهرا یک ماه است در مورد باقی آن که حدودا چهل میلیارد تومان است لیست هایی تهیه شده است که ظاهرا مدیران محترم عجله ای برای پرداخت ندارند .

 تصور می کنم در طول سال های پس از انقلاب به تعداد انگشت های دست شاید معاون یا مدیر کل مطبوعات داخلی ها در بخش خصوصی فعال بودند و چک حقوق پرسنل و کاغذ فروش و چاپ را از جیب مبارک هزینه کرده اند و به همین دلیل مصداق مثال «سیر از گرسنه خبر ندارد» هستند.

وظیفه ذاتی معاونت مطبوعاتی بر اساس مصوبه هیات دولت سال ۱۳۸۸ حمایت از مطبوعات بر اساس فرمول مشخص است.

تعلل در این شرایط جز خصومت با نشریات و رسانه مفهوم دیگری ندارد.

افزایش حمایت ها و تخصیص کمترین حرکت برای زنده نگه داشتن جسد رو به موت رسانه هاست.

 اگر انتقادی می شود از سر دشمنی نیست نه قصد تخریب دارم نه تهدید بلکه این کلمات و جملات شاید حرف دل بسیاری از مدیران است که به هزار و یک دلیل سکوت کرده اند.

دولت اقای رییسی یا قصد حمایت از رسانه ها را دارد یا قصد مقابله !!!ا

در گذشته بودند امثال اقای رامین که کمر به نابودی رسانه ها داشتند و منفور خانواده رسانه هستند عمر صندلی های خدمت کوتاه است اما حافظه اصحاب رسانه بلند و قلمشان مانا.

اگر امروز مان به سختی می گذرد نه از کم دانشی یا نابلدی مدیران رسانه هاست بلکه اسیر تصمیمات کلان دولت هایی هستیم که کمترین دغدغه شان فرهنگ و رسانه است.

در پایان یادداشتم ذکر یک نکته اهمیت دارد.

  مجموعه تصمیم گیران دولت اقای رییسی از ابتدای شروع فعالیت انتخاباتی ایشان نشان داده اند دنبال یارکشی در میان بزرگان صنف هستند. احترام بزرگان صنف برای همگی امری محرز است اما دو نکته را نمی شود نادیده گرفت .

نخست اینکه عموم مدیران با رسانه های متوسط اکثرا از فضای سیاسی بدور هستند و صرفا کار تخصصی شان رسانه داری ست و این گروه ادم هایی منصف و ثابت قدم هستند با جریان باد پرچمشان تغییر نمی کند غم نان دارند اما برای سیر شدن کاسه به دست نمی گیرند  .

دوم اینکه اگر تصور تصمیم گیران این است که عمر رسانه های مکتوب به سر آمده و زمان توجه به کانال ها و شبکه های مجازی ست و (همانطور که جناب اقای وزیر در دیداری از یک کانال خبری در تلگرام آن را بزرگ‌ترین و موثر ترین بنگاه خصوصی رسانه ای خطاب قرار دادند ).

تصوری کاملا اشتباه است اصحاب و‌مدیران رسانه آخرین پرچم داران اخلاق در رسانه هستند هم اینان هستند که امروز ضرورت تغییرات را حس کرده اند و با مخاطب شناسی جدید و مجهز شدن به ابزار های متنوع و جدید رسانه ای بر بستر وب فعال و تولید محتوا می کنند.

این عزیزان نیاز به حمایت برای گذر از شرایط تغییرات در فضای رسانه ای هستند.

نه اینکه با محدودیت هاو ‌عدم حمایت ها مدیران متعهد به انقلاب و ارزش های آن را مایوس و ناامید کنند.

امیدوارم بعد از پرداخت یارانه ها و انتشار لیست آن سکوت جمع مدیران در باب نقد منصفانه بشکند.

یا حق

انتهای پیام/