بعد از مثبت شدن تست دوپینگ در المپیک: اسکی‌باز ملی‌پوش کشورمان از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد

به گزارش مملکت آنلاین، حسین ساوه‌شمشکی که تست دوپینگ او در المپیک زمستانی پکن مثبت شد، با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش از دنیای قهرمانی اسکی خداحافظی کرد.

ساوه شمشکی در پست اینستاگرامش نوشت:

مافیا
شاید یه بازی باشه ولی ازش یاد گرفتم که ،
هرکس ازمون طرفداری میکنه
قطعاً پشتمون نیست ، قطعاً رفیقمون نیست !
یک شب که همه خوابن راحت میزنتت ...
اسکی با همه خوبی ها و بدی هاش برای من تموم شد ، زندگی ورزشی و قهرمانی یک روزی شروع میشه و یک روزی هم تموم میشه ، چند سال هرچی بهم گذشت تحمل کردم که خوب تمومش کنم اما انگار اینجای زندگیمم قرار بود با بقیه فرق بکنه ، میخواستم بعد مانش دو اسلالوم خداحافظی کنم اما ...
از نونهالان ، نوجوانان ، جوانان و بزرگسالان تا همین یک ماه پیش از مسابقه دادن لذت بردم ، از جنگیدن و مبارزه کردن و رقابت لذت بردم. اینکه کلاً نخوان باشی ولی چاره ای جز تحمل کردنت نداشته باشن ، بدجوری لذت بخش بود.
آره جنگیدن لذت بخشه اما جنگ هم یک اصول و قاعده و قانونی داره ، تو جنگ هم اگر از چهارچوبش خارج بشی جرم محسوب میشه و به جرم جنایت جنگی محاکمه میشی ...
چند سالی هست که جنایت جنگی تو اسکی مد شده ، این عکس اونو میده اون فیلم اینو ... هرکی برای کنار زدن رقیبش دنبال آتو جمع کردنه ، ورزشکار و مربی و مدیر و ... هم نداره.
فکر کنم اینستاگرام باعث و بانیشه اما رقابت و رفاقت یک شعار و نمایش شده ، اگر ببریم خودمون بردیم و ژست انسان های موفق رو میگیریم و با بادی در غبغب زیر پست هامون پند و اندرز به ملّت میدیم اماااا اما خدا نکنه ببازیم طراح دروازه با من مشکل داره ، اونو بیشتر دوست داشت ، دعا گرفتن ، جادوم کردن ، اون مکمل خورد ، من پام درد میکرد ، خلاصه انقدر صغرا کبرا میچینیم و همه رو متهم می‌کنیم که بگیم دلیل شکست های ما فقط تو بقیه هست و ما همون آدم بی نقص و موفقی هستیم که قبلاً نمایش دادیم.
کل رقابتمونم شده این که نمایش بدیم و بگیم آی مردم ببینید من از فلانی موفق ترم ، باباااا هیچ کدوممون هیچ ... نیستیم.
چون اولین درس ورزش که پذیرش باخت و مغرور نشدن بعد از برده یاد نگرفتیم.
ای کاش یکم فقط یکم وجدان داشتیم ، همین ...
ممنون از همه کسانی که در تمام این سالها کمکم کردن ، ازشون یاد گرفتم و باهاشون رقابت کردم ...
اینم بگم که اسکی به اندازه انگشتان دو دست هم دلسوز واقعی نداره ، یک سری آدم دوزاری واسه گرفتن پست و مقام دوزاری تر یا یک مسافرت یا یک کاپشن و ... دین و دنیاشونو میدن و مثل آفتاب پرست رنگ عوض میکنن.
امروز داشتم فکر میکردم که یک سال و اندی پیش انتخابات بود ای کاش افتخاری رییس میشد. اگر بود نمی گذاشت مسابقه بدم الان این داستانها رو نداشتم
اگر در این اتفاقی که افتاد من مقصر بودم که معذرت خواهی کردم و تاوانش رو هم میدم امااااا اگر نه...

انتهای پیام/

ارسال نظر