مشکلات عام معلولین به کجا رسید؟
در گزارش امروز می پردازیم به مشکلات بسیار زیادی که معلولین در جامعه با آن دست و پنجه نرم می کنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی مملکت آنلاین، افراد دارای معلولیت جسمی در جامعه بخش قابل توجهی از جمعیت را به خود اختصاص می دهند، به دلیل عدم وجود آمارهای دقیق از تعداد افرادی که به نوعی محدودیت دارند نمی توان عددی را به طور دقیق در این رابطه اعلام کرد اما اعلام می شود در دنیا به طور میانگین 10 درصد از جمعیت به نوعی دارای معلولیت هستند.
عمده مشکل معلولان در فضای شهری و اماکن عمومی در سطح شهر، عدم اجرای مناسب رمپ، ورودیها، آسانسورها و سرویسهای بهداشتی است.
بسیاری از معلولین در خانه های خود به دام افتاده اند و قادر به زندگی مستقل و مشارکت در جامعه همپای سایر شهروندان نیستندو یا به دلیل مشکلات زیادی که در شهر با ان مواجه هستند ترجیح میدهند خانه نشینی را انتخاب کنند.
نبود امکانات حداقلی که حق هر شهروند معلولی است، رفتارها و نگاه های نامناسب از طرف افراد مختلف و مشکلات بسیار زیادی که آنها را مجبور به خانه نشینی میکند.
یکی از مهمترین موانعی که به طور روزمره معلولین جسمی-حرکتی دارند موضوع حمل و نقل درون شهری و برون شهری است. نوع مشکلات با نوعی و شدت معلولیت رابطه مستقیم دارد، حمل و نقل و عدم مناسب سازی محیط ها تمام ابعاد زندگی افراد دارای معلولیت را تحت شعاع خود قرار می دهد. عدم وجود آسانسور در تمام ایستگاه ها، مناسب نبودن سرویس های بهداشتی در پارک ها و مراکز خرید حتی مراکز خرید بزرگ زندگی را برای افراد دارای معلولیت در جامعه با مشکلات زیادی همراه کرده است.
ساماندهی و مناسب سازی محیط شهری به منظور دسترسی معلولین و جانبازان و رفع موانع مشارکت و حضور افراد معلول در محیطهای شهری به ویژه اماکن عمومی باید در دستور کار همه دستگاهها قرار گیرد.
باید پذیرفت بسیاری از افراد هیچگاه برخورد نزدیکی با معلولین نداشته اند بنابراین نمی توانند رفتار مناسبی با این افراد داشته باشند، البته در این مورد که فرهنگ سازی مناسبی در این زمینه نداشته ایم نیز بی تاثیر نیست.
بزرگترین مشکل معلولین در جامعه ما، نداشتن مدیریت و وجود کوهی از مشکلات بر سر زندگی افراد دارای معلولیت است. در این شرایط سخت اقتصادی داشتن زندگی مستقل که زمینه رشد فردی را در افراد دارای معلولیت فراهم می کند تنها یک خواب و خیال است و هر کسی توان عبور از این همه موانع را ندارد.
با افزایش شدت معلولیت مشکلات و سختی ها تصاعدی افزایش می یابد، ناشنوایان، نابیناها و تمام افرادی که به نوعی دارای محدودیت هایی هستند مشکلات حل نشده زیادی دارند. وقتی فقر اقتصادی هم به معلولیت اضافه شود موضوع صرفا با حمایت های دولتی می تواند برطرف شود البته اگر بتوانند حق خود را مطالبه کنند.
اینکه برای تردد و دسترسی افراد دارای مشکل جسمی و حرکتی در ادارات و اماکن عمومی باید تدابیر لازم اندیشیده شود جای هیچ بحثی ندارد ولی اینکه چرا از ابتدای ساخت یک خیابان یا اداراه یا اماکن عمومی این قشر از جامعه در نظر گرفته نمی شوند خود جای سوالات بسیاری دارد.
رعایت ضوابط در ساخت و سازها و نظارت دقیق بر اعمال آن از سوی دستگاههای متولی از جمله نظام مهندسی، شهرداریها و سایر ارگانها و مراجع ذیربط به ویژه در اجرای پروژهها با کاربری عمومی و خدماتی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
نامناسب بودن فضای شهری برای معلولان منجر به وابستگی آنان به افراد دیگر برای حضور در اجتماع میگردد و پیامد آن در دراز مدت برای این قشر جامعه انزوا و خانه نشینی است.
در فضای شهری استاندارد معلولان و افراد عادی باید به شکل برابر و مساوی از حقوق شهروندی بهره مند گردند به گونهای که شهر برای معلولان بیگانه نباشد و افراد سالم و معلول به شکل مساوی از تمامی امکانات بهره مند شوند.
عرض کم پیادهرو و استفاده از مصالح نامناسب در پیادهرو و شیب و لغزندگی پیادهروها و سرازیری و سربالاییهای شهر دچار مشکل هستند.
فقدان رمپ مناسب، وجود مانع بین پیادهرو و سوارهرو و عدم وجود پل، نامناسب بودن پل، عدم وجود خطکشی عابرپیاده، پیوستگی جدول به پیاهرو و جوی آب، نداشتن مشخصه حسی برای نابینایان از جمله مشکلات معلولان در استفاده از پلهای ارتباطی است.
پلهها معضل دیگری در بحث اصلاح مسیرهای عبوری هستند. افراد معلول امکان تردد از طریق پلهها را ندارند. پلهها از نظر سازهای باید برای عبور این افراد مناسبسازی شوند.
علاوه بر قشر معلول جامعه با توجه به افزایش تعداد سالمندان طی سال های آتی اهمیت موضوع مناسب سازی و دسترس پذیری روز به روز بیشتر از پیش و نیاز به اجرای اصولی ضوابط آن در سطح فضاهای شهری و عمومی بالاتر می رود.
با افزایش سطح فرهنگ جامعه در برخورد و مواجه با معلولان و آموزش رانندگان در ارتباط با نحوه کمک به معلولان و فرهنگ سازی در بسیاری از موارد می تواند تا حدودی از مشکلات این افراد بکاهد.
یکی از مشکلات اساسی معلولان در حوزهی حملونقل و تردد میباشد چراکه ماشینی وجود ندارد که ویلچیر به راحتی داخل آن برود، بنابراین هزینه رفت و آمد معلولان بخش بزرگی از مخارج آنها را تشکیل میدهد و این درحالیست که معلولان در یافتن شغل دچار مشکلات بسیاری هستند و بسیاری از آنها دچار مشکلات اقتصادی میباشند. و مخارجشان را خانواده تامین می کند .
با توجه به قانون استخدام سه درصدی معلولان ،بارها دیده ایم سلامت جسمانی نخستین شرایط برای استخدام در اکثر ادارات مطرح می شود. و نه تنها این افراد نمی توانند کاری مناسب برای خود پیدا کنند بلکه از نظر اقتصادی در شرایط بسیار سختی به سر میبرند زیرا قاعدتا این افراد مخارج درمانی نیز دارند و توان مالی و اقتصادی از واجبات زندگی این افراد به شمار می رود.
امیدواریم به سمتی پیش رویم که شاهد اصولی بودن مناسب سازی در همه معابر شهری و تمامی اماکن و ادارات باشیم و این قشر توانمند جامعه را در کنار خود در تمامی مراحل زندگی در آرامش و رفاه ببینیم .
گزارش: فرخنده امیری
انتهای پیام/